OEKRAÏNE 14 JUNI – 22 JUNI 2025
Zaterdag 14 juni 2025
Vanmorgen is Johan tegen half 5 van huis vertrokken met het gehuurde busje van Schuurhuis en heeft Erna, Rias en Jan (Slotman) en Plonie van huis opgehaald.
Gistermiddag is de bus helemaal volgeladen met gereedschap, 2 ramen, nog meer gereedschap, incontinentiemateriaal, boodschappen en onze koffers.
Via Kassel, Regensburg, Passau, door Oostenrijk gereden en net over de grens met Hongarije in Heyeshalom om ca. 19.15 uur gestopt voor een overnachting in Hotel Barok.
Onderweg een paar stops gehad om o.a. een tol vignet te kopen voor Oostenrijk en Hongarije. Het was best warm, maar dankzij de airco was het prima uit te houden in de bus.
Kortom: de reis verliep voorspoedig. ‘s Avonds lekker buiten gegeten bij restaurant Flamingo, een paar honderd meter van het hotel. Dat hebben we uiteraard met de benenwagen afgelegd.
Zondag 15 juni 2025
De volgende morgen om 8.00 uur een lopend ontbijtbuffet en dit op het terras van het hotel opgegeten. Om 9.00 uur weer vertrokken.
Ook vandaag verliep de reis voorspoedig met onderweg 2 korte stops.
Bij de grens waren we binnen een half uur over. Dat viel dus reuze mee.
Doorgereden naar Elisabeth in Astie, maar dat kwam een beetje ongelukkig uit.
Elisabeth was net uit het ziekenhuis en was lang niet fit. Dus zijn we daar niet al te lang gebleven.
In Velyki Luchky aangekomen, kregen we soep en lekker broodjes voorgeschoteld en ondertussen weer fijn bijgepraat. Anna-Vera was ook net vandaag voor een weekje thuis gekomen. Zij woont nu sinds een aantal weken met haar man 600 km ten zuidoosten van VL in het ouderlijk huis van haar man.
Dianne moet morgen naar het ziekenhuis voor een document op grond waarvan Petro eventueel vrijstelling kan krijgen van het leger. Dianne heeft MS en als zij het juiste document kan krijgen, maakt Petro kans dat hij als mantelzorger niet het leger in hoeft.
Morgen moet ook Petro zich weer melden op het legerkantoor. Stress alom.
Een erg spannende dag morgen dus. Verhalen om stil van te worden. Als je dit uit hun eigen mond hoort, maakt het veel meer indruk dan als je het tussen de bedrijven door leest in de app.
Vervolgens naar het bejaardenhuis gereden waar Petro nog volop aan het werk was.
Een rondleiding gehad door het huis. Er is al met al ontzettend veel gebeurd in de afgelopen 2 jaar sinds wij in maart 2023 een blik hebben geworpen op het perceel, waar het bejaardenhuis zou komen. En nu staat het er! Het meeste heeft Petro zelf uitgedacht en uitgevoerd.
Een deel van de bovenverdieping is omgetoverd tot een appartement voor de verzorging. En daar kunnen wij de komende week wonen. Alles compleet: 2 slaapkamers, een zitkamer die nu ook even slaapkamer was, badkamer en keuken.
Nog even gebrainstormd over een naam voor het huis, maar er is nog niets definitiefs uitgerold.
Toen de familie Bernyk weer was vertrokken, hebben we de bus uitgeladen, de keuken ingericht en de koffers uitgepakt.
Daarna buiten koffie gedronken.
Het is heel bijzonder om nu met eigen ogen te zien, hoe het huis er in het echt uit ziet en ook wat een mooi vredig plekje dit is. Dianne gaat hier altijd met veel plezier naar toe. Even tot rust komen.
Maandag 16 juni 2025
Vanmorgen rond half 7 waren de eersten weer wakker. Gezellig met elkaar buiten ontbeten. Petro was er ook al vroeg. De mannen hebben de bouwplannen besproken en zijn aan het werk gegaan. Het was eerst nog even aftasten wie wat waar ging aanpakken, maar al gauw waren er twee teams: Johan en Rias die de latten aan de zijkanten zouden bevestigen en team Petro en Jan die aan de slag gingen met het dak.
Ondertussen zijn Erna en ik aan de poets gegaan in de keuken en hebben voor koffie etc. gezorgd.
In de loop van de ochtend kwamen Dianne en Anna-Vera langs en hebben we het menu van de hele week besproken en vervolgens zijn Erna en ik met Anna-Vera boodschappen gaan doen.
Toen we net weer terug kwamen, kwam er een vrouw aan fietsen, die een heel verhaal had in het Oekraïens. Dankzij Google translate begrepen we dat zij een gepensioneerd arts is en graag in het bejaardenhuis wil werken. We hebben haar haar gegevens op een papiertje laten schrijven en later aan Petro gegeven. Er zijn al meer mensen die momenteel wat verder weg werken, die graag hier in het bejaardenhuis zouden willen komen werken.
Tegen de middag ging Petro weg; hij moest zich melden op het legerkantoor en Dianne moest naar een arts voor papieren om een vrijstelling te bewerkstelligen voor Petro op grond van mantelzorg.
Om 4 uur kwam Anna-Vera ons halen en hebben we samen lasagne gemaakt.
Dianne heeft een voorlopig document ontvangen, waarmee Petro een poging kan doen om vrijstelling te krijgen als mantelzorger. Vooralsnog een heel klein stapje verder.
Op het legerkantoor was het zó druk dat Petro niet meer aan de beurt kwam.
Morgen een nieuwe kans.
Bij het bejaardenhuis samen gegeten. Ook met Dianne, Petro, Anna-Vera en Lisa.
Daarna gingen de Bernyks naar huis en was er koffie en Skipbo.
Dinsdag 17 juni 2025
‘s Morgens weer met elkaar buiten ontbeten. Het is nu iets meer bewolkt.
Na de temperatuur van gisteren beter zo.
Vannacht was er luchtalarm. We wisten van Dianne dat wij ons daar niet druk om hoefden maken, maar je weet wel dat dit betekent dat elders in Oekraïne er een grootscheepse aanval plaats vindt. Achteraf bleek dat er in Kyiv te zijn geweest.
Petro is vanmorgen op tijd naar het legerkantoor gegaan in de hoop ook op tijd aan de beurt te zijn.
Dianne kwam in de loop van de morgen weer bij ons voor de broodnodige afleiding. Het is ongelooflijk spannend en stressvol allemaal voor hen.
Aan het eind van de ochtend kwam het verlossende telefoontje dat Petro weer 3 weken uitstel heeft gekregen. Meer dan ze hadden durven hopen.
Volgende week moet Dianne een paar dagen in het ziekenhuis in Uzgorod liggen om een definitief bewijs te kunnen ontvangen, waaruit moet blijken dat Petro op grond van mantelzorger vrijstelling zou kunnen krijgen.
‘s Middags heeft Petro met onze mannen weer verder gewerkt aan de schuur. Er zitten nu al 3 wanden ongeveer dicht en de dakspanten schieten ook al mooi op.
We krijgen elke middag bezoek van een oude man (86 jaar) die naast het bejaardenhuis zijn 2 koeien komt weiden. Hij vindt het reuze interessant waar de mannen mee bezig zijn. Ook is er elke middag een andere man met 2 koeien op het perceel.
Om 4 uur zijn Erna en ik weer naar Dianne gegaan om te koken samen met Anna-Vera. Deze keer rijst met een kerrieprutje.
Weer met elkaar gegeten bij het bejaardenhuis en ‘s avond weer Skipbo gespeeld.
Woensdag 18 juni 2025
Na het ontbijt vanmorgen zijn de mannen weer hard aan het werk gegaan.
Ze maken lange dagen en dat in deze hitte!!
Rias en Johan hebben een kozijn gemaakt rond het meegebrachte raam en erin gezet en Petro en Jan waren weer druk met de dakspanten.
Om half 10 kwam Anna-Vera ons ophalen. In het dorp boodschappen gedaan en ook een tas vol levensmiddelen gekocht voor een mevrouw die al 17 jaar voor haar bedlegerige zieke moeder zorgt en zelf ook niet al te gezond is.
Ze wonen aan de rand van V.L. in een pandje wat verwaarloosd en oud is.
Het huis op hetzelfde terrein is ook één en al achterstallig onderhoud en ook niet bewoonbaar.
We hadden ook een gequilte fleece-deken uit Ommen en incontinentiemateriaal bij ons. (Hoeft ze de luiers niet te drogen om nog een keer te gebruiken!!)
De oma ligt op een soort van slaapbank en haar dochter slaapt ‘s nachts naast haar.
Om een of andere reden willen ze geen hoog-laag bed aannemen.
De dochter doet haar best, maar heeft niet de middelen en de gezondheid om de boel draaiende te houden.
Vervolgens heeft Anna-Vera ons naar huis gebracht en hebben Erna en ik na de koffie een proefritje gemaakt met de bus. Bij het bejaardenhuis linksaf langs de begraafplaats. Tot nu toe een prima weg, maar daarna werd het minder. Veel minder.
Toen we dat hadden doorstaan op goed geluk rechtsaf richting Chop gereden met het voornemen om ergens rechtsaf te slaan zodat we weer in de buurt van VL uit zouden komen. Maar nadat we rechtsaf waren geslagen, stonden we ineens voor een groot hek. Einde weg. Maar omgedraaid en weer dezelfde weg terug naar huis.
Gegeten met elkaar en na de afwas zijn Erna en ik met de bus vertrokken richting Gad. (tussen Muchacevo en Beregovo) om souvenirs te kopen.
Onderzetters, bezems, sokken en snijplanken gekocht.
We waren mooi op tijd weer terug voordat Anna-Vera ons weer kwam ophalen om samen eten te koken.
Ook het incontinentiemateriaal dat we hadden meegenomen vanuit Ommen hebben we meteen meegenomen en naar het buurhuis (nr. 39) gebracht.
Dit leegstaande huis mag tijdelijk als extra opslagruimte worden gebruikt. Hier staat allerlei medisch materiaal, zoals verbandmiddelen, rollators en incontinentiemateriaal.
Na het koken het eten (aardappels met diverse groenten en gehaktballen) weer meegenomen naar het bejaardenhuis en weer gezellig met elkaar gegeten.
Als toetje ijs met aardbeien. Op de terugweg van Gad hadden we een paar bakken aardbeien langs de kant van de weg gekocht.
Na het eten nog even bij elkaar gezeten met Petro en Dianne. Petro was erg moe. Dianne was lekker vrolijk. Er was gisteren een hele last (voorlopig) van haar afgevallen.
Tussen de middag was er ook nog even een luchtalarm.
En ‘s avond weer Skipbo gespeeld. Een leuk spel!
Donderdag 19 juni 2025
Vanmorgen alweer buiten ontbeten. We zijn van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds laat buiten. Heerlijk. De mannen zijn weer hard aan het werk gegaan.
Om half 10 kwam Dianne weer even buurten. Toen zij weer naar huis ging, zijn we meegereden naar het dorp. Daar nog wat boodschappen gedaan en lopend weer naar huis. Onderweg nog een hanggeranium gekocht. (want dat hoort gewoon bij de houten schuur die gebouwd wordt)
In de loop van de middag bleek dat ik wondroos gekregen had. Dianne is toen direct achter antibiotica aan gegaan. Hiervoor kan ze gewoon naar de apotheek om het op te halen.
‘s Avonds heeft de rest pizza’s laten bezorgen. Ook dat kan in Oekraïne.
Dianne vertelde nog dat er eindelijk een Mac in Muchacevo is. De eerst in de wijde omgeving!
Vrijdag 20 juni 2025
Vandaag zijn Erna en Dianne samen naar Muchacevo geweest en hebben daar o.a. een bloeddrukmeter gekocht voor Elisabeth. Verder kwamen ze thuis met wat boodschappen en weer heerlijke aardbeien.
Ondertussen gingen de mannen gestadig door. De laatste dag en ze willen liever doorwerken om hun doelen te halen dan dat ze vanmiddag naar het Alzheimerhuis zouden gaan en Elisabeth bezoeken.
Erna heeft de hele dag regelmatig om de deur gekeken bij mij en mij voorzien van drinken en aardbeien. Lief!
‘s Avonds is de rest naar een restaurant in Muchacevo gegaan om de klusweek met elkaar af te sluiten en de Bernyks te trakteren op een etentje.
We kregen van Dianne allemaal een tasje met een mok met Oekraïense opdruk en wat lekkers erbij.
De daarop volgende nacht hoorden we voor de derde keer deze week het luchtalarm.
Voor ons is er eigenlijk niets aan de hand, maar je weet dat elders in Oekraïne mensen in angst en onzekerheid zitten.
Zaterdag 21 juni 2025
Vanmorgen rond 8 uur vertrokken nadat Erna en de mannen de slaap/woon/keuken vertrekken hadden opgeruimd en netjes gemaakt en de bus weer hadden ingepakt.
De schuur is nu zover af dat Petro de laatste klussen zelf kan doen.
(dakleer, deur, vloer en afwerking)
Ook nog even een selfie gemaakt van ons team staande voor de schuur.
Afscheid genomen van Dianne en vervolgens naar Astie om Elisabeth nog even te spreken en haar een tasje met lekkers uit Nederland en de bloeddrukmeter te geven.
Elisabeth was na afgelopen zondag alweer behoorlijk opgeknapt gelukkig.
Toen naar de grens! Daar waren we om ca. 9.10 uur en ruim 3 uur later hadden we eindelijk alle controles aan zowel de Oekraïense als de Hongaarse zijde doorstaan.
We moesten allereerst bijna een uur wachten totdat we überhaupt aan de beurt waren en daarna nog diverse buscontroles en paspoortcontroles. En voor elke controle weer wachten en wachten!
Daarna konden we echt beginnen aan de terugreis en die verliep verder voorspoedig.
Een paar keer even gestopt en weer verder. Om kwart voor 9 ongeveer arriveerden we in Haag am Hausrück in Oostenrijk. Buiten gegeten bij restaurant Harzmann en vervolgens naar ons hotel aan de overkant. (Frühstück Hotel Staringer)
Zondag 22 juni 2025
Vanmorgen een heerlijk ontbijtbuffet in het hotel en vervolgens de tank van de bus volgeladen met diesel en richting Duitsland.
Vandaag onderweg een aantal files gehad en langzaam rijdend verkeer. Een paar stops onderweg en weer door.
Tegen 20.00 uur waren we dankzij Johan en Rias weer veilig thuis in Ommen.
Er is de afgelopen week door de jongens samen met Petro ontzettend veel werk verzet. Petro was blij met ons en Dianne deelde gisteren al een video waarop te zien is, dat Petro al met het leggen van het dakleer bezig was.
Ook voor Dianne was het een fijne week. Even iets anders dan oorlog en alle onzekerheden daarom heen. Het is nu ook extra duidelijk voor ons dat de bouw van het bejaardenhuis niet alleen een noodzaak is voor de ouderen in V.L. en omgeving, maar ook voor Dianne en Petro een manier is om niet alleen maar in het heden te hangen, maar ook al bezig zijn met een hoopvolle toekomst.